خدایگان جهان رکن دین عمیدالملک توئی که چرخ به جاه تو التجا دارد
قضا به هرچه اشارت کنی مطیع شود قدر به هرچه رضا باشدت رضا دارد
کسیکه پرتو رای تو در ضمیر آرد چه التفات به جام جهان نما دارد
به دست هرکه فتد خاک آستانهٔ تو نظر حرام بود گر به کیمیا دارد
توئی که پشت فلک با همه بلندی قدر ز بار بر تو پیوسته انحنا دارد
حمایت تو کسی را که در پناه آرد چه غم ز گردش ایام بیحیا دارد